Szkoła Podstawowa – ROGÓW 44-362

Szkoła Podstawowa w Rogowie
44-362 Rogów, ul. Szkolna 2
tel. (32) 45 12 555
e-mail: szkola@rogow.pl

Historia szkoły w Rogowie

Stara szkoła. (1826 – 1955 ). Przy głównej drodze, obok kościoła, stoi stara szkoła wybudowana jako parterowa organistówka w latach 1826- 28, w miejscu poprzedniej, drewnianej, która została rozebrana. Według zapisu w kronice szkolnej, posiadała jedną salę lekcyjną i mieszkanie dla kierownika szkoły. Było to za czasów urzędowania pana Pawła Kubiczka, który był nauczycielem i równocześnie organistą w miejscowym kościele. Do nauki miał jednego nauczyciela – pomocnika. W późniejszych latach szkołę podwyższono o jedno piętro, zyskując przez to dodatkową salę lekcyjną i mieszkanie dla nauczyciela. W roku 1839 szkołę objął nowy kierownik, pan Edward Seyfried, który urzędował przez 44 lata, będąc równocześnie organistą, zakrystianem i dzwonnikiem. Był też ostatnim kierownikiem rogowskiej szkoły, który do 1883 roku uczył dziatwę szkolną w ojczystym języku polskim wszystkich przedmiotów. Potem język polski i polskie podręczniki zostały wyrugowane ze szkół Górnego Śląska na rzecz nauki w języku niemieckim. Po jego śmierci w 1883 roku, szkołą na krótko administrował drugi nauczyciel, pan Juliusz Gach. Jeszcze w tym samym roku kierownikiem szkoły został pan Jan Niemela. Kiedy objął stanowisko, szkoła była 3- klasowa i liczyła 315 uczniów. Około 50 % dzieci uczęszczało na naukę bardzo nieregularnie lub wcale. Jego następcą w 1905 roku został jego syn, Oswald Niemela, który po przejęciu obecnych ziem przez polskie władze w 1922 roku opuścił Rogów i przeniósł się do Rzeszy. Organizacja polskiego szkolnictwa napotykała z początku na duże trudności; głównie dawał się we znaki brak polskich nauczycieli i podręczników w języku polskim. Do 1925 roku kierownikiem szkoły był pan Piffczyk. / W ,,Historii Rogowa nad Olzą” autorstwa pana Zygmunta Klona zapisane jest, że kierownikiem trzyklasowej szkoły od września 1922 roku był pan Piotr Wojtek. / W sierpniu 1925 roku wakujący etat kierownika szkoły objął pan Brunon Król (1888- 1951), który równocześnie pełnił obowiązki organisty w tutejszym kościele. Za jego kierownictwa już w 1926 roku szkoła powszechna w Rogowie stała się z 3- klasowej, 5- klasową, z pięcioma nauczycielami. Warto wspomnieć, że na Rogowcu już przed I wojną światową znajdował się drugi budynek szkolny z jedną klasą i mieszkaniem dla nauczyciela.(Obecnie znajduje się tam posesja państwa Knauerów). W czasie okupacji szkoła nadal działała. Nauka rozpoczęła się wczesną wiosną 1940 roku i prowadzona była w trzech salach lekcyjnych.Za szkołą stał budynek, w którym dzieci uczyły się zajęć praktycznych (gotowania, szycia, robótek ręcznych). W salce pod Domem Związkowym przebywały dzieci w wieku przedszkolnym. Kierownikiem niemieckiej szkoły był pan Bubala, który równocześnie był naczelnikiem urzędu i organistą w kościele. W szkole uczyły również młode nauczycielki: Herta Schiedler (?) ,Hirsz i dwie inne, nie zapamiętane z nazwiska. Posługiwanie się językiem polskim było zabronione. Uczniowie klas młodszych, tak jak to było również przed wojną, używali tabliczek i rysików. Uczniowie klas starszych korzystali z zeszytów, które były reglamentowane. Nowy zeszyt był dostępny po całkowitym zapisaniu poprzedniego i po skrupulatnym przeliczeniu ilości kartek. Gdy nadszedł rok 1945, prawdopodobnie na początku lutego, nauka została przerwana, a podczas działań wojennych budynek szkolny, do czasu jego zniszczenia stał się punktem opatrunkowym. W wyniku działań wojennych obydwa budynki zostały w 90% zniszczone. Budynek na Rogowcu, nazywany w czasie wojny Mittelklasse, istniał do wiosny 1945 roku; bomba zrzucona z samolotu zniszczyła go i zabiła wielu żołnierzy niemieckich ukrywających się w piwnicy. Odbudową zniszczonej szkoły w centrum Rogowa zajął się pan Konrad Poppe, który od kwietnia 1947 roku do 1948 roku objął jej tymczasowe kierownictwo. Po tym czasie został przeniesiony do Bluszczowa, gdzie podjął się rozbudowy tamtejszej szkoły. 3 września 1945 roku rogowskie dzieci zaczęły uczęszczać na lekcje do szkół w sąsiednich miejscowościach: do Bełsznicy – 94 uczniów, do Bluszczowa – 46 uczniów z Rogowca, do Zawady -39 uczniów z Syrynki. Był to szczególnie trudny okres, gdyż trzeba było nadrabiać zaległości w edukacji powstałe w czasie wojny i okupacji; do jednej klasy uczęszczali więc uczniowie z różnych roczników. Były jednak dzieci, które przez dwa lata zostały pozbawione możliwości korzystania z nauki i nie uczęszczały do szkoły. Według zapisu w kronice szkolnej, z powodu braku miejsca w klasach (?), dzieci ,,obywateli II grupy narodowej” nie zostały przyjęte do szkoły. Według ówczesnej władzy do tej grupy należeli obywatele, którzy w czasie wojny znajdowali się w I lub II grupie na listach narodowościowych, tzw. Volkslistach. Dopiero z chwilą utworzenia szkoły w Rogowie, w kwietniu 1947 roku przyjęto i te dzieci, organizując dla nich dwa tzw. ,,komplety”. 13 kwietnia1947 roku, ówczesny proboszcz rogowskiej parafii, ks. Alojzy Latusek dokonał uroczystego poświęcenia odbudowanej szkoły, w której początkowo znajdowały się dwie sale lekcyjne. Do celów szkolnych przystosowano również salkę w suterenach sąsiedniego Domu Związkowego. Był to pierwszy etap projektowanej szkoły zbiorczej. Uczęszczała do niej młodzież z Rogowa, Bełsznicy i Bluszczowa. Pierwszymi nauczycielami byli pani Elżbieta Król, pan Eryk Błaszczok i tymczasowy kierownik, pan Konrad Poppe. Według stanu z dnia 15.04.1947 roku, naukę szkolną pobierało 237 uczniów, w tym 144 w kl. V, VI, VII, i 93 uczniów we wspomnianych wcześniej dwóch ,,kompletach”. (W I komplecie uczyły się dzieci z roczników 1934-39; w II komplecie były dzieci z roczników 1932-1937). W roku szkolnym 1947/48 do szkoły uczęszczały wszystkie roczniki dzieci z Rogowa od kl. I do VII; z Bełsznicy kl. VII; z Bluszczowa kl. V,VI,VII. Łącznie naukę pobierało 315 uczniów. 1 września 1948 roku uczniowie uroczyście rozpoczęli nowy rok szkolny w całkowicie odremontowanej, z czterema salami lekcyjnymi szkole(na dodatkową klasę przeznaczono jeden pokój mieszkalny na parterze). W skład grona pedagogicznego wchodzili: 1. Adam Kwiatek – nowy kierownik szkoły 2. Elżbieta Król – nauczyciel stały 3. Stanisław Moskal – nauczyciel stały 4. Piotr Skura – nauczyciel tymczasowy 5. Eryk Błaszczok – nauczyciel kontraktowy 6. Agnieszka Poppe – nauczyciel kontraktowy Na przełomie listopada i grudnia ,,Duński Czerwony Krzyż” przeprowadził w szkole trzy serie szczepień przeciwgruźliczych obejmujące dzieci od 1 do 18 roku życia włącznie. 1 stycznia 1950 roku funkcję kierownika szkoły objął pan Bolesław Mocz , który wkrótce zmienił nazwisko na Monowicz (1915-1980), będący wcześniej, od sierpnia 1947 roku, kierownikiem szkoły w Odrze. Niezwłocznie rozpoczął starania o uzyskanie pozwolenia na budowę nowej szkoły i po jego uzyskaniu ,w lutym 1953 roku przystąpiono do budowy, korzystając z dotacji Narodowego Funduszu Odbudowy Szkół. Z początkiem roku szkolnego 1954/55 przestała istnieć jako samodzielna jednostka szkoła w Bełsznicy. Na podstawie zarządzenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Rybniku – Wydział Oświaty – z dnia 19.VI 1954 roku, z dniem 1.IX 1954 roku nastąpiła komasacja szkół w Rogowie i Bełsznicy w jedną szkołę z dwoma budynkami, z kierownictwem w Rogowie. 28 sierpnia 1955 roku oddano nową szkołę do użytku. Stary budynek szkolny przekazano do dyspozycji Gromadzkiej Radzie Narodowej w Rogowie, a po przyłączeniu Rogowa do utworzonej w styczniu 1973 roku Gminy Gorzyce, budynek został przejęty przez GS Gorzyce. K. Błędowska – 2013 rok. Źródła: Kronika szkoły Rogów. L. Musioł – Kronika,,Rogów, Gmina i Parafia” -1965. Wspomnienia mieszkańców Rogowa. Część II . Nowa szkoła. (1955 – 2008 ). 28 sierpnia 1955 roku oficjalnie oddano do użytku nową szkołę, a 1 września nastąpiło uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego. Pierwszymi nauczycielami zatrudnionymi w nowej szkole byli : Bolesław Monowicz – kierownik szkoły Elżbieta Król Gertruda Król Małgorzata Philipp Melania Trzaskalik Piotr Skura Marian Mojza Czesław Witkowski – przeniesiony na zastępstwo do szkoły w Bluszczowie Karol Parot Marta Monowicz – sekretarka W kolejnych latach do grona dołączyli: ksiądz Józef Liszka (zatrudniony po przywróceniu od 1 września 1957 roku do szkół religii), Tadeusz Jurczyk, Bogusława Chudek, Krystyna Hernik (Sowa), Róża Materzok (Klon),Urszula Cebulla. Wybudowana szkoła była jedną z najokazalszych szkół w powiecie wodzisławskim. Posiadała centralne ogrzewanie, przestronne i jasne sale lekcyjne, pracownię fizyko-chemiczną, pracownię do zajęć praktyczno-technicznych, pokój nauczycielski, kancelarię, bibliotekę, harcówkę, dużą salę gimnastyczną z szatnią i natryskami, sklepik, sanitariaty, szatnie, wystarczające jak na owe czasy zaplecze kuchenne, świetlicę, oraz kilka lat później, gabinet lekarski. W klasach i sali gimnastycznej były parkiety, dlatego zmiana obuwia była obowiązkowa. Niewątpliwą ozdobę stanowiły piękne rośliny doniczkowe znajdujące się w obszernych holach szkoły, będące ,,oczkiem w głowie” żony kierownika i zarazem sekretarki, pani Marty Monowicz. Na parterze, w prawym skrzydle budynku zamieszkał z rodziną kierownik szkoły, pan Bolesław Monowicz, który miał również do swojej dyspozycji niewielki sad i ogródek. W nowej szkole prężnie działało harcerstwo. Była to niewątpliwa zasługa pana Mariana Mojzy, który postawił na wysokim poziomie działalność drużyn zuchowych i harcerskich w Rogowie. ( W1965 roku zrezygnował z pracy w szkole i został zastępcą komendanta w Komendzie Głównej ZHP w Wodzisławiu Śl.). W 1966 roku został utworzony Szczep ZHP, a w 1971 roku, wspólnie z Inspektoratem Oświaty, zorganizowano w szkole ,,Zimowisko Przyjaźń”. Zuchy i harcerze brali aktywny udział w życiu szkoły i środowiska (apele, warty honorowe, capstrzyki, obozy harcerskie, akcje ,, Niewidzialna Ręka” ). W miarę upływu lat zmieniało się otoczenie szkoły: posadzono drzewa (topole, które początkowo zapewniały przyjemny cień w klasach od południowej strony budynku, a potem okazały się uciążliwym ,,chwastem”), postawiono ogrodzenie (1957), zniwelowano teren pod boisko szkolne (1959), na placu zabaw zamontowano dwie huśtawki, karuzelę i konie wahadłowe (1960). Podczas wakacji w latach 1960 – 1969 roku na terenie szkoły organizowane były kolonie letnie dla dzieci z Żor, Katowic i Poręby. Od września 1960 roku szkoła przestała być szkołą zbiorczą i dzieci z Bluszczowa zaczęły uczęszczać do szkoły w swojej miejscowości. Również w tym samym roku rozpoczęły działalność dwa oddziały Ogniska Przedszkolnego, które funkcjonowały przez dwa lata. Następnie po prawie dwóch latach przerwy, a więc w 1964 roku, wznowiły swoją działalność. W późniejszych latach zostały przekształcone w Oddziały Przedszkolne. Utworzono również dodatkowy oddział w szkole w Bełsznicy. Mając na uwadze dużą odległość jaką musiały pokonywać dzieci z Bełsznicy do szkoły w Rogowie, pozostawiono w Bełsznicy filię szkoły dla uczniów klas młodszych. Do nauki wykorzystano dwie sale lekcyjne na parterze. Na parterze i na piętrze znajdowały się mieszkania dla nauczycieli. W porównaniu ze szkołą w Rogowie, panowały tam iście spartańskie warunki (brak bieżącej wody, stare piece, toalety na błotnistym podwórku). Warto wspomnieć, że budynek ten został postawiony w 1826 roku. W 1973 roku filia szkoły została zlikwidowana i od tego czasu wszystkie dzieci z Bełsznicy zaczęły uczęszczać do szkoły w Rogowie. Część szkolna budynku została przejęta przez GS Gorzyce. W sierpniu1975 roku ,z żalem żegnany przez pracowników, odszedł na zasłużoną emeryturę długoletni kierownik, a potem dyrektor szkoły, pan Bolesław Monowicz. Przeprowadził się wraz z rodziną do Pszowa, rodzinnego miasta żony. Nie było mu jednak dane długo korzystać z zasłużonego wypoczynku, gdyż po przeszło czterech latach pobytu na emeryturze, 7 stycznia 1980 roku zmarł, przeżywszy zaledwie 64 lata. Po dziś dzień wspominany jest z głębokim szacunkiem i sympatią za wartości, jakie przekazywał i za stworzenie ciepłej, rodzinnej atmosfery w miejscu pracy. Nowym dyrektorem, od 1975 roku, został pan Bogusław Szczepańczyk (1919-1994), mieszkaniec Wodzisławia Śl., były nauczyciel, a następnie inspektor w Inspektoracie Oświaty w Wodzisławiu Śl. Stanowisko dyrektora szkoły w Rogowie pełnił przez cztery lata, do czasu przejścia na emeryturę w 1979 roku. Jego następcą, od roku 1979, został pan Jan Widenka, nauczyciel tutejszej szkoły, pełniący wcześniej funkcję zastępcy dyrektora. Okazało się, że był to właściwy człowiek na właściwym miejscu. Budynek szkolny po 24 latach użytkowania wymagał kapitalnego remontu i przystosowania do nowych potrzeb, i temu wyzwaniu nowy dyrektor znakomicie sprostał. W pierwszym roku jego pracy została ukończona modernizacja boiska szkolnego, na który położono asfalt, a następnie przystąpiono do niezbędnych prac remontowych budynku. W związku z oddaniem do użytku przedszkola w 1987 roku, przestał istnieć przy szkole Oddział Przedszkolny, przez co szkoła zyskała jedno dodatkowe pomieszczenie do celów dydaktycznych. Z wolnych pomieszczeń mieszkalnych, zajmowanych do tej pory przez nauczycieli, utworzono salę lekcyjną i szatnię dla maluchów, wyremontowano sanitariaty, odnowiono budynek szkolny, który otynkowano i pokryto nowym dachem, dokonano wymiany okien, przeprowadzono również remont sali gimnastycznej i pokoju nauczycielskiego. Nastąpiła całkowita wymiana wyposażenia sal lekcyjnych oraz powstały nowe klaso-pracownie i jako jedna z pierwszych w gminie (1991r.) pracownia komputerowa. W kwietniu 1995roku powstał projekt rozbudowy szkoły. Zawiązał się Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły Podstawowej, który z czasem przekształcił się w Społeczny Komitet Budowy Gimnazjum. Już w sierpniu tego samego roku rozpoczęto budowę, przy dużym zaangażowaniu lokalnej społeczności. W 1999 roku dyrektor szkoły, pan Jan Widenka przeszedł na emeryturę. We wrześniu 1999 roku reforma systemu oświatowego wprowadziła 6-letnią szkołę podstawową i 3-letnie gimnazjum. W drodze konkursu, nowym dyrektorem Szkoły Podstawowej została pani Felicja Kamczyk, pracująca kilkanaście lat w miejscowej szkole jako nauczycielka matematyki. W roku szkolnym 2003/04 szkoła brała udział w ogólnopolskiej akcji ,,Szkoła z klasą”, w wyniku której, uzyskała w październiku 2004 roku certyfikat i tytuł ,,Szkoły z klasą”. 3 listopada 2005 roku urządzono na wielką skalę uroczyste obchody 50-lecia istnienia szkoły. Wzięli w nich udział przedstawiciele Kuratorium Oświaty w Katowicach, władze Gminy Gorzyce ,obecni i byli pracownicy szkoły, przewodniczący Rad Rodziców z minionych 50-ciu lat, oraz wielu przyjaciół szkoły. Przygotowane na tą okazję materiały po dziś dzień zdobią szkolne korytarze. Zgodnie z wieloletnią tradycją organizowane są w szkole m.in.,, Pasowania na pierwszoklasistę”, ,,Europejskie Dni Języków”, festyny rodzinne, spotkania opłatkowe i wielkanocne dla osób starszych i chorych. Na parterze przysposobiono jedno pomieszczenie, w którym urządzono świetlicę szkolną, W 2008 roku pani Kamczyk przeszła na emeryturę, a nowym dyrektorem została pani Ilona Kisiel, również długoletnia nauczycielka tutejszej szkoły. Gimnazjum zostało oddane do użytku 25.11.1999 roku. Pierwszym dyrektorem Gimnazjum została pani Halina Zbroja, mająca za sobą 22 lata pracy w rogowskiej szkole i pełniąca w niej przez wiele lat funkcję zastępcy dyrektora. W 2004 roku dyrektorem Gimnazjum została pani Aleksandra Mrajca. K. Błędowska – 2013 rok. Źródła: Kronika szkoły w Rogowie . Notatka sporządzona przez dyrektora – B. Monowicza. Część III. Szkoła w Bełsznicy. ( 1826 – 1954 ). Do czasu wybudowania w 1826 roku szkoły, dzieci z Bełsznicy uczęszczały do szkoły parafialnej w Rogowie. Obecny budynek, znajdujący się tuż przy granicy z Rogowem, przy ulicy Raciborskiej, został ufundowany przez, urodzonego w Bełsznicy, księdza Filipa Blaszczyka, zmarłego w 1819 roku, który w swoim testamencie przeznaczył na ten cel 10000 talarów. W roku 1877 dobudowano piętro i 4 grudnia odbyło się uroczyste poświęcenie budynku. Szkołą kierowali w następnych latach: Edward Seyfried, Józef Kretek, Benedykt Grzegorczyk, Kotschy. Kierownikiem dwuklasowej szkoły w 1922 roku został Paweł Bujok. Szkoła miała dwie sale lekcyjne i mieszkanie dla nauczycieli. W połowie grudnia 1928 roku zostało ukończone zakładanie instalacji elektrycznej w szkole. W roku 1930/31 szkoła była już trzyklasowa, po dwa oddziały i uczyło w niej trzech nauczycieli. Przed wybuchem II wojny światowej szkoła była już 6-klasowa. W czasie okupacji kierownikiem szkoły został pan Pankla, który równocześnie pełnił urząd wójta. Wobec dzieci i dorosłych zachowywał się bardzo wyzywająco, bijąc nawet osoby starsze po twarzy za polską mowę. W wyniku działań wojennych budynek szkolny został zniszczony w 60 %. 14 maja 1945 roku, kierownikiem szkoły został mianowany pan Brunon Król, który osobiście kierował pracami remontowymi tak, że 11.VI 1944 roku nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły. Drugim nauczycielem była jego żona, pani Gertruda Król. Rok szkolny rozpoczął się nabożeństwem odprawionym przez ks. proboszcza Alojzego Latuska. Do szkoły w Bełsznicy przyjęto tylko dzieci rodziców posiadających w czasie okupacji grupę III, IV oraz bez grupy. Dzieci rodziców mających I i II grupę na niemieckiej liście narodowościowej nie zostały przyjęte do szkoły (podobnie jak w Rogowie). Szkoła była 3-klasowa i liczyła 102 uczniów i 2 nauczycieli. Z powodu braku książek do nauki języka polskiego, dzieci posługiwały się pisemkami: ,,Poranek” w kl. II i ,,Świt” w kl. III. Pierwszy, powojenny rok szkolny, trwający dwa miesiące, zakończył się 15 sierpnia 1945 roku. 3 września 1945 roku szkoła w Bełsznicy rozpoczęła nowy rok szkolny z przyjętymi dodatkowo 94 uczniami z Rogowa, z powodu trwających prac remontowych w rogowskiej szkole. W dalszym ciągu dzieci rodziców grupy I i II z powodu braku miejsca nie pobierały nauki. Szkoła była już 7-klasowa i liczyła 207 uczniów. Ponieważ brakowało szyb w oknach, podczas mrozów, dzieci uczyły się tylko w jednej klasie. W styczniu 1946 roku w Rogowie wybuchła epidemia tyfusu brzusznego i rogowskie dzieci przez 2 miesiące nie uczęszczały do szkoły. W roku szkolnym 1946/47 w szkole zorganizowano dożywianie dzieci w formie obiadów wydawanych 3 razy w tygodniu za minimalną odpłatnością, w wysokości 20 zł miesięcznie. 13 kwietnia 1947 roku w Rogowie oddano do użytku odremontowany budynek szkolny i rogowskie dzieci, wraz z zatrudnioną nauczycielką, panią Elżbietą Król, wróciły do macierzystej szkoły. Rozpoczął się pierwszy etap projektowanej szkoły zbiorczej w Rogowie. W roku szkolnym 1947/48 przekazano do szkoły w Rogowie klasy VII, a w roku 1948/49 klasy VI. Podczas wakacji letnich w 1948 roku przeprowadzono gruntowny remont budynku szkolnego i mieszkań nauczycieli. Wykaz nauczycieli uczących w szkole w pierwszych powojennych latach : Brunon Król – kierownik szkoły Gertruda Król Cecylia Rogozińska – 2 i pół miesiąca Janina Ostrowska – 2 i pół miesiąca Elżbieta Król – 16. IV 1947 przeniesiona do Rogowa Czesław Witkowski – od II 1951 roku Józef Zbieszczyk – 1 rok, 1951/52 Józef Musioł – 1 rok, 1952/53 Aniela Wodecka – 1 rok, 1953/54 Z powodu choroby kierownika szkoły pana Brunona Króla, jego obowiązki powierzono w czerwcu 1951 roku nauczycielce, pani Gertrudzie Król. 5 października tego samego roku, w wieku 63 lat, zmarł powszechnie lubiany i szanowany pan Brunon Król. W roku 1951/52 podniesiono stopień organizacyjny szkoły z 5-cio klasowej na 6-cio klasową, przy zatrudnionych trzech nauczycielach. Od 1.XII 1952 roku uruchomiona została przy tutejszej szkole klasa VII, która liczyła 11 uczniów. W czerwcu 1953 roku przeprowadzone zostały egzaminy ukończenia szkoły w klasie VII i egzamin promocyjny w klasie VI. W roku szkolnym 1953/54 ponownie uczniowie klasy VII uczęszczali do szkoły w Rogowie. Od dnia 10.VI 1954 roku rozpoczęły się pisemne i ustne egzaminy promocyjne: w kl. IV-V obejmowały język polski i matematykę, w kl. VI- język polski, matematykę, biologię i geografię. Na podstawie zarządzenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Rybniku – Wydział Oświaty – z dnia 19.VI 1954 roku, z dniem 1.IX 1954 roku, nastąpiła komasacja szkół w Bełsznicy i Rogowie, w jedną szkołę o dwu budynkach ,z kierownictwem w Rogowie. K. Błędowska – 2013 rok. Źródła: Kronika Publicznej Szkoły Powszechnej W Bełsznicy od 1865 do 1939 roku. Kronika Szkoły 1945 -1954

Gimnazjum

Gimnazjum zostało wybudowane obok szkoły podstawowej i oddane do użytku 25.11.1999 r. Budynki połączone są ze sobą łącznikiem i mają wspólny, nowoczesny system centralnego ogrzewania. Pierwszym dyrektorem Gimnazjum została p. mgr Halina Zbroja, mająca za sobą 22 lata pracy w Szkole Podstawowej w Rogowie, pełniąca w niej również funkcję zastępcy dyrektora szkoły. W 2004 roku nowym dyrektorem Gimnazjum została, pochodząca z Rogowa, p. mgr Aleksandra Mrajca, wybrana na to stanowisko w drodze konkursu na dyrektorów szkół, pełniąca wcześniej funkcję dyrektora II LO w Wodzisławiu Śl. i wicedyrektorem w Zespole Szkół im. 14 Pułku Powstańców Śl. w Wodzisławiu Śl.

Szkoła Podstawowa

28 sierpnia 1955 roku oficjalnie oddano do użytku nową szkołę, a 1 września nastąpiło uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego. Wybudowana szkoła była jedną z najokazalszych szkół w powiecie wodzisławskim. Miała centralne ogrzewanie, pokój nauczycielski, kancelarię siedem przestronnych jasnych sal lekcyjnych, pracownię fizyko – chemiczną, pracownię do zajęć praktyczno – technicznych, bibliotekę, harcówkę, dużą salę gimnastyczną z szatnią i natryskami, wystarczające jak na owe czasy zaplecze kuchenne i świetlicę. Pomieszczenia wyłożone były parkietem. Niewątpliwą ozdobę stanowiły piękne rośliny doniczkowe znajdujące się w obszernych holach szkoły. Na parterze, w prawym skrzydle budynku, zamieszkał z rodziną kierownik szkoły, Bolesław Monowicz. W miarę upływu lat, zmieniało się otoczenie szkoły: posadzono drzewa, postawiono ogrodzenie (1957), zniwelowano teren pod boisko szkolne (1959), na placu zabaw zamontowano dwie huśtawki, karuzelę i konie wahadłowe (1960). Od września 1960 roku szkoła przestała być szkołą zbiorczą i dzieci z Bluszczowa zaczęły uczęszczać do szkoły w swojej miejscowości. Również w tym samym roku rozpoczęły działalność dwa Ogniska Przedszkolne, które po dwóch latach przerwy, a więc w 1964 roku, wznowiły swoją działalność. Utworzono także dodatkowy oddział w Bełsznicy, ponieważ w tym czasie i jeszcze przez wiele lat, w Rogowie nie było przedszkola. W sierpniu 1975 roku odszedł na zasłużoną emeryturę długoletni kierownik, a potem dyrektor, Bolesław Monowicz. Przeprowadził się wraz z rodziną do Pszowa. Nie było mu jednak dane długo korzystać z zasłużonego wypoczynku, gdyż zmarł 7 stycznia 1980 roku, przeżywszy zaledwie 64 lata. Nowym dyrektorem został Bogusław Szczepańczyk, mieszkaniec Wodzisławia Śl., który wcześniej pracował w Inspektoracie Oświaty w Wodzisławiu Śląskim. Stanowisko dyrektora szkoły w Rogowie pełnił przez cztery lata, do czasu przejścia na emeryturę w 1979 roku. Jego następcą został Jan Widenka, nauczyciel tutejszej szkoły, będący wcześniej zastępcą dyrektora, który pełnił tę funkcję do czasu przejścia na emeryturę, tzn. do roku 1999. W pierwszym roku jego pracy została ukończona modernizacja boiska szkolnego, a następnie przystąpiono do niezbędnych prac remontowych. Między innymi wyremontowano sanitariaty, z pomieszczeń mieszkalnych utworzono salę lekcyjną i szatnię, otynkowano budynek szkolny i pokryto nowym dachem, dokonano wymiany okien, przeprowadzono również remont sali gimnastycznej. Nastąpiła całkowita wymiana wyposażenia sal lekcyjnych oraz powstały nowe klaso – pracownie i jako jedna z pierwszych w gminie (1991 r.) pracownia komputerowa. We wrześniu 1999 roku reforma systemu oświatowego wprowadziła 6 – letnią szkołę podstawową i 3 – letnie gimnazjum. W drodze konkursu dyrektorem Szkoły Podstawowej została p. mgr Felicja Kamczyk, pracująca w miejscowej szkole 18 lat jako nauczyciel matematyki.

Tekst: Kazimiera Błędowska
Opracowanie: Aleksander Benauer