Historia Rogowa

Początki Rogowa są wyjątkowo niejasne i zamglone. O większości dawnych miejscowości dzisiejszego powiatu wodzisławskiego istnieją wzmianki źródłowe już w XIII wieku. Rogów zaś w tym okresie czasu jeszcze się nie pojawia w źródłach, choć niewątpliwie już wówczas istniał. Pierwsza wiadomość pojawia się w 1351 roku, gdzie w dokumencie zatwierdzonym przez księcia raciborskiego Mikołaja, rycerz Wernko z Rogowa figuruje jako świadek przy sprzedaży wsi Bieńkowice. Następny dokument pochodzi z roku 1385 i dotyczy roku 1387, gdzie ówczesny ksiądz Wawrzyniec, zwany Bywalcem, pleban rogowski, uczynił fundację na rzecz klasztoru w Rudach. W dokumencie tym napotykamy na wzmiankę stwierdzającą, że ksiądz Wawrzyniec już w roku 1361 urzędował w Rogowie. Wnioskować z tego można, że już w tych czasach Rogów posiadał własny kościół. W 1479 roku Rogów jest w posiadaniu Jana Strzałki. Kolejnymi właścicielami byli: Wawrzyniec z Rohowa ( 1492 /3), Mikołaj Mozkowiec (Mózg), Wacław Charwat ( początek XVI wieku), Jan Szeliga (początek XVII wieku). Od około 1620 roku właścicielami byli Frangsteinowie. W 1730 roku dobra te kupuje rodzina Larischów, która zarządza tymi ziemiami do 1929 roku. W tym to roku posiadłości rogowskie zostały zakupione przez Spółkę Osadniczą „Ślązak”, która przystąpiła do parcelacji dworów Rogów i Rogowiec. Po II wojnie światowej ziemie zostały upaństwowione.