Koło emerytów i rencistów górniczych

Koło Emerytów i Rencistów Górniczych powstało w grudniu 1995 roku z inicjatywy pana Maksymiliana Błędowskiego. Ideą przewodnią była chęć skupienia nie pracującej już braci górniczej przez wspólne organizowanie „Barbórki”, spotkania, zabawy, wycieczki oraz włączanie się w różnego rodzaju działalność na rzecz lokalnej społeczności.

Pierwszy Zarząd tworzyli:

przewodniczący – Błędowski Maksymilian
sekretarz – Porwoł Zygfryd
skarbnik – Nielaba Ryszard
członkowie – Błędowski Alojzy, Mielańczyk Alfred.

Na ogólnym zebraniu w lutym 1996 roku utworzono Społeczny Komitet Fundacji „Sztandaru św. Barbary”, a uczestnicy spotkania zadeklarowali pokrycie kosztów jego wykonania. Pierwszego grudnia 1996 roku odbyło się uroczyste poświęcenie nowego sztandaru, dokonane przez proboszcza, księdza Eugeniusza Marszolika.

Skład Zarządu Koła ulega zmianom, jednak jego działalność się nie zmienia. Organizowane są spotkania „Barbórkowe”, „Dzień Kobiet”, zabawy karnawałowe i wycieczki. Odbyły się już wycieczki do Zakopanego i Częstochowy, Warszawy i Niepokalanowa, Kraków i Łagiewniki. Członkowie Koła nie tylko się bawią, ale biorą udział w życiu parafii. Dwukrotnie przygotowywali ołtarz na Boże Ciało, brali udział w dożynkach, a poczet sztandarowy godnie reprezentuje górniczą społeczność w uroczystościach kościelnych. Z bólem trzeba jednak stwierdzić, że szeregi Koła przerzedzają się, gdyż wielu członków odeszło już na zawsze, tak jak odeszła era świetności kopalń i ich pracowników.